شریفه جوشن پوش - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، بخش روان شناسی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
مسعود فضیلت پور - استادیار روان شناسی شناختی، بخش روان شناسی، دانشکده ابیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
عباس رحمتی - دانشیار مشاوره خانواده، بخش روان شناسی، دانشکده ابیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

ابتلا به بیماری های مزمن از جمله صرع، در دوران نوجوانی، یک بحران برای کل خانواده محسوب می شود. از بین جنبه های متاثر از این بحران در خانواده می توان به کیفیت ارتباط والد- فرزندی اشاره نمود که توجه ویژه ای را می طلبد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی آموزش روابط والد– فرزند مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر تعارض والد– نوجوان مادران دارای فرزند مصروع در شهر اصفهان بود. طرح پژوهش مطالعه حاضر، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل مادران دارای فرزند نوجوان مصروع شهر اصفهان بود. نمونه گیری به صورت در دسترس با مراجعه به انجمن صرع اصفهان انجام پذیرفت. ۲۴ نفر از مادران به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند و پرسش نامه ی تاکتیک های تعارض را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوورایانس چند متغیره تحلیل شد.نتایج به دست آمده نشان دادند که میزان تعارض گروه مداخله در مقایسه با گروه گواه در مرحله ی پس آزمون به طور معناداری کاهش یافته است، ( ۰۵/۰ >p). همچنین یافته ها نشان دهنده ی افزایش معنادار نمرات استدلال (۰۵/۰ >p) و کاهش معنادار نمرات پرخاشگری کلامی و فیزیکی ( ۰۵/۰ >p) بودند. بنابر نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت آموزش روابط والد – فرزند مبتنی بر ACT می تواند میزان تعارض والد – نوجوان را کاهش دهد.  

روابط والد- فرزند, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, تعارض, صرع