عبدالرضا باوی عویدی - دانشجوی دکتری زمینشناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
محمد حسین آدابی - استاد، گروه زمینشناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
عباس صادقی - استاد، گروه زمینشناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران
حسن امیری بختیار - دکتری زمینشناسی، شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، ایران

بخش قربان سازند ساچون (پالئوسن- ائوسن پیشین) در محل برش نمونه واقع در جنوب شرق شیراز دارای ترکیب سنگ شناسی آهک، آهک های دولومیتی شده و دولومیت است. این بخش کربناته تحت تاثیر فرایندهای دیاژنزی مختلفی در محیط های دیاژنزی دریایی، متئوریکی و تدفینی قرار گرفته است. نتایج این بررسی نشان می دهد که در محیط دیاژنزی فریاتیک دریایی پوشش های میکرایتی و سیمان دریایی کلسیت تیغه ای و خوشه انگوری (آراگونیتی) نهشته شده اند. دولومیکرایت های بی شکل و فاقد فسیل با تخلخل فنسترال در محیط دیاژنزی وادوز دریایی تشکیل گردیدند. منطقه اختلاط آب های متئوریکی و دریایی در مرز بین سازند ساچون و جهرم شرایط مناسبی را جهت تشکیل دولواسپارایت های متخلخل فراهم نموده است. شرایط اکسیدان منطقه وادوز متئوریکی در اکسیده شدن رسوبات رخنمون یافته که سرانجام به صورت اکستراکلاست ها و بایوکلاست های اکسید شده به حوضه رسوبی انقال یافته اند، نقش مهمی داشته است. انحلال، نئومورفیسم، سیلیسی شدن و سیمان های کلسیت بلوکی، دندان سگی و دروزی محصولات محیط دیاژنزی فریاتیک متئوریکی بوده اند. فرایندهای دیاژنزی محیط تدفینی شامل سیمان کلسیت دروزی و فشردگی های فیزیکی و شیمیایی (استیلولیت) به همراه دولومیکرواسپارایت و دولواسپارایت می باشند. بالا آمدن رسوبات و رخنمون یافتن آنها در سطح با گسترش شکستگی، رگه های کلسیتی، انحلال و اکسید آهن در رسوبات آهن دار همراه بوده است.

سازند ساچون, بخش قربان, پالئوسن-ائوسن, تاقدیس قره, فرایندهای دیاژنزی