کارکردهای روایی در شعر طاهره صفارزاده بر اساس نظریه روایت شناسی بارت
عنوان مقاله: کارکردهای روایی در شعر طاهره صفارزاده بر اساس نظریه روایت شناسی بارت
شناسه ملی مقاله: JR_LIAR-8-4_007
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_LIAR-8-4_007
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی ضیاءالدینی دشتخاکی - عضو پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
سیدجواد مرتضایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
علی ضیاءالدینی دشتخاکی - عضو پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
سیدجواد مرتضایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
اعتباربخشی به واقعیت و استغراق در عینیت، با همه خصوصیات فیزیکی و باطنی آن – که با نیما آغاز شده بود – در ادامه حرکت شعر نو، تاثیر بهسزایی بر جای گذاشت و شاعر امروز دریافت که روایت میتواند اجزای ناهمساز را در کلیتی معنادار گردآورد و امکان نظامبخشی به عناصر پراکنده را به دست دهد و زمان تقویمی را به زمان هستیشناسانه بدل کند. در این مقاله، بر اساس روش کتابخانهای و تحلیل محتوا و مقایسه، اشعار طاهره صفارزاده، با توجه به نظریه رولان بارت، از دیدگاه ساختارگرایی بررسی میشود و کارکردهای روایی، در این اشعار مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد. مسائلی که در این پژوهش مطرح میشوند عبارت اند از: میزان گرایش این شاعر به بیان روایی، بروز اندیشه و ارتباط منطقی و حرکت سیال شاعر، میان روایت و جامعه، ایجاد ارتباط میان اندیشه و روایت و ایجاد حرکت در ذهن مخاطب با تکیه بر اصل دینامیک بودن روایت، تجانس و ارتباط نگرش و زبان شاعر با نوع زندگی زنانه، و جهت خاص روایت در اشعار.
کلمات کلیدی: روایت, شعرراویی, بارت, شعر زنان, طاهره صفارزاده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1208010/