رکائز الفکر الادبی فی المدینه العظمی عند امین الریحانی
عنوان مقاله: رکائز الفکر الادبی فی المدینه العظمی عند امین الریحانی
شناسه ملی مقاله: JR_LEM-7-23_007
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_LEM-7-23_007
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم هاشمی - عضو هیات علمی پژوهشگاه
خلاصه مقاله:
مریم هاشمی - عضو هیات علمی پژوهشگاه
امین ریحانی (۱۸۷۶-۱۹۴۰) از زمره ادبایی است که ادبیات خود را از شخصیت های وزین و پرمغز ادبی اقتباس میکند، به گونهای که ذاتیت ادبیات و ذاتیت اندیشههای ادبی حفظ میشود. مقصود وی از ادبیات در آرمانشهرش این بود که باید ادبیات به عنوان ابزاری در جهت برانگیختن احساسات و انگیزش قضایای امت و همکاری با زندگی جامعه وتصویری صادق از تصاویر متنوع زندگی با آیینها و تراژدی های گوناگون باشد. همچنین بیانی راستین از جامعه باشد به گونه ای که پدیدههای آن با گرایشهای مختلف قومی وجریانهای بشری مواجه گردد. همچنین بر این مهم متمرکز است که شعر در عین حال که نیرومند و مفید است، باید ثمربخش و لذت آفرین نیز باشد لذا از شاعران آرمانشهر می خواهد که بر علیه اوضاع غمگین و اندوهناک اطرافشان بجنگند زیرا وظیفه وجودی شعر این است که شرایط ملی را بهبود بخشیده و احساس عزت وکرامت انسانی ایجاد کند. شعر باید برای عبرتگیری و یادآوری باشد و به انسان در استمرار فعالیت های عقلی و روحی اش، کمک کند. صدای شاعر حقیقت همان صدای ملت و مردمش است و در شعر وی باید هم زیبایی ابیات و هم تعالی فلسفه و هم عشق به بشریت جمع باشد. روش معتمد در این مقاله، دو گونه است، اولا: روش توصیفی که اندیشه های ادبی ریحانی را از خلال تالیفات متناسب با موضوع پژوهش دنبال میکنیم. ثانیا: روش تطبیقی که درآن تمایزاتی که ریحانی میان ولتر و روسو در بررسی اقسام نویسندگان آرمانشهر قائل شده است، بررسی می شود.
کلمات کلیدی: کلمات کلیدی : اندیشه ادبی, آرمانشهر, نویسندگان, شعر وفلسفه, شاعران, ادبیات متعهد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1208708/