محمد قویدل سیوکی - استاد انستیتوی مهندسی نفت، دانشگاه تهران
فاطمه طاهریان - کارشناس ارش دانشگاه پیام نور

  تعداد ۱۰۴ نمونه از سازندهای پادها (بخش فوقانی)، خوش­ییلاق و مبارک (بخش قاعده ای) در ناحیه میقان انتخاب شد. علاوه برپالینومورف ها، براکیوپودها و فرامینیفرهای این نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه ۱۰۳ گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی مشخص گردید. از این تعداد ۷۲ گونه پالینومورف (۳۲ گونه میوسپور، ۳۸ گونه آکریتارش، یک کیتینوزوآو یک اسکلوکودونت) می باشد و بقیه را ماکرو و میکروفسیل های جانوری(۱۰گونه فرامینیفرمتعلق به ۵ جنس و ۲۱ گونه براکیوپود متعلق به ۱۵ جنس) تشکیل می دهد. بر مبنای انتشار چینه شناسی پالینومورف ها، فرامینیفرها و براکیوپودها هشت زون تجمعی شناسایی گردید. زون I در قسمت بالای سازند پادها ظاهر می شود که معرف زمان فراسنین پیشین است. زون های II  تا VII در سازند خوش ییلاق وجود دارند که زمان فراسنین میانی تا فامنین پسین را برای این سازند پیشنهاد می کنند. زون VIII در قاعده ی سازند مبارک وجود دارد که بیانگر سن کربونیفر پیشین(تورنزین) می باشد. وجود گونه ی میوسپور Archaeoperisaccus opiparus در بخش فوقانی سازند پادها و گونه های مختلف میوسپور از جمله Retispora lepidophyta، Vallatisporites pusillites، Hymenozonotriletes perplexa و Retusotriletes phillipsii در سازند خوش­ییلاق، معرف آب و هوای گرم و استوایی در زمان ته نشین شدن این دو سازند می باشد. از سویی دیگر نسبت عددی پالینومورف های خشکی به دریایی (K= C.E./M.E.)در رسوبات دونین برابر ۵۸۷/۱  می باشد که این عدد بیانگر ته نشست رسوبات دونین در دریای کم عمق بوده و با نتایج حاصل از مطالعه رسوب شناسی مقاطع نازک ناحیه میقان همخوانی دارد. از طرفی حضور گونه های فیتوپلانکتون (آکریتارش ها) از قبیل: Deltotosoma intonsum،  Papulogabata annulata وGorgonisphaeridium dicissum و Maranhites perplexus  در این ناحیه و مقایسه ی آن ها با همین گونه ها در زاگرس، ایران مرکزی و نیز کشورهای الجزایر، لیبی، مراکش و غرب استرالیا معرف آن است که این ناحیه بخشی از ابرقاره گندوانا بوده است.    

بایواستراتیگرافی, رسوبات دونین, سازند خوش ییلاق, سازند پادها, ناحیه میقان, شاهرود