پیمان جوادی - گروه نقشه برداری ، آموزشکده فنی و حرفه ای سماء ، اردبیل، ایران.
زهرا قربانی - کارشناس ارشد ژئودزی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

یکی از شایع­ترین پدیده­های طبیعی که باعث فرونشست و نیز تغییر شکل و جابجایی می­شود، زمین لغزش است. با توجه به این نکته اهمیت کشف جابجایی در مناطق حساسی مانند سد و منطقه اطراف آن، افزایش می­یابد. در حال حاضر تداخل­سنجی راداری یکی از بهترین تکنیک­ها برای ارزیابی تغییرشکل زمین می­باشد. اما این روش به تنهایی برای سازه­هایی که تغییر شکل و جابجایی افقی دارند مناسب نیست. در این پژوهش به منظور افزایش دقت و کارایی بیشتر در کشف نقاط ناپایدار، از تلفیق تصاویر راداری و مشاهدات ماهواره­ای GPS بر روی منطقه سدگیوی در بازه زمانی ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ استفاده کرده­ایم. با استفاده از تحلیل سری زمانی خط مبنای کوتاه (SBAS)، انجام آنالیز پایداری نقاط به روش IWST و سرشکنی به روش کلاسیک مشخص شد که این دو روش می­توانند مکمل بسیار خوبی برای کشف نقاط جابجا شده و نیز اعتبارسنجی نتایج باشند. بطوری که هر دو روش نقاط یکسانی را روی بدنه سد و نقاط خارج سد شناسایی کردند که میزان جابجایی ارتفاعی و مسطحاتی در نقاط مذکور گواه بر این نتیجه است. از میان این نقاط در منطقه اطراف سد GR۴ دارای بیشترین جابجایی به اندازه ۵۷/۵ میلی­متر و در راستای خط دید ماهواره حاصل از تداخل­سنجی راداری ۶۱/۱- میلی­متر در سال و نقطه P۹ روی بدنه سد دارای بیشترین جابجایی به اندازه ۰۶/۹ میلی­متر و در راستای خط دید ماهواره حاصل از تداخل­سنجی راداری ۹۶/۱ میلی­متر در سال می­باشد. همچنین باید خاطر نشان کرد با کاهش فاصله بین ایستگاه­های GPS و نقاط پیکسلی، دقت بطور چشمگیری افزایش می­یابد. 

آنالیز پایداری, کشف جابجایی, تصاویر راداری, مشاهدات ماهواره ای, SBAS, GPS