قاسم بولو - استادیار دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی
جعفر باباجانی - دانشیار دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی
مهدی ابراهیمی میمند - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری

  فرایند ارزشگذاری سهام نیازمند اطلاعات گوناگون در رابطه با میزان سودآوری شرکت است. سرمایهگذاران و مدیران باید در امر تصمیمگیری در رابطه با ارزشگذاری سهام و پیشبینی سود آتی به اطلاعات تاریخی توجه کنند. در این پژوهش نظریه برتری اجزای سود نسبت به مبلغ کلی سود در تبیین سود آتی و ملاحظه این اجزا توسط مدیران و سرمایهگذاران بررسی شد. افزون بر این، نحوه وزندهی به اجزای سود توسط سرمایهگذاران و مدیران بررسی شد. برای این منظور داده‎های نمونهای شامل ۸۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (۴۸۰ سال-شرکت) برای دوره زمانی بین سال‎های ۸۷-۱۳۸۲ مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که پایداری اجزای سود مشابه نیست و اجزای سود تبیین بهتری از سود آتی نسبت به مبلغ کلی سود دارند و این موضوع در تصمیمگیریهای مدیران و سرمایهگذاران لحاظ میشود و آنها تفاوت در پایداری اجزای سود را مدنظر قرار میدهند. همچنین، مدیران و سرمایه گذاران، پایداری جزء نقدی سود را کم برآورد میکنند. 

سود پیشبینی شده, اجزای سود, پایداری سود, خطای پیشبینی سود