محمد اسدی ابوخیلی
سمیه حسام
شقایق وحدت

زمینه:ایمنی بیمار بعنوان تنها رسالت اصلی مراکز ارائه کننده خدمات تشخیصی ودرمانی میباشدکه با تکیه بر نیروی توانمند وآموزش دیده تمامی تلاش خود را بکار میگیرند تا صدمه وخطای برروی بیمار رخ ندهد.  هدف:این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش برفرهنگ ایمنی بیمار در مراکز آموزشی شهرستان ساری انجام شده است.  روش پژوهش:پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی وبه روش توصیفی -مداخله ای انجام یافته است .جامعه ونمونه پژوهش تعدادN=۲۸۰ نفر از کارکنان وپرسنل پرستاری دو مرکز آموزشی درمانی (امام خمینی (ره) وبوعلی سینا )ساری بودند .ابزار گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه پیمایش فرهنگ ایمنی بیمار که شامل اطلاعات دموگرافیک,حوزه کاری,سرپرست کاری شما, ارتباطات وتبادل اطلاعات ,دفعات گزارش حوادث,سطح ایمنی بیمار ,بیمارستان شما,اطلاعات زمینه ای بوده است یافته ها: در این پژوهش تاثیر آموزش برروی ابعاد مدیریتی از جمله  انتظارات واقدامات مدیریتی وگزارش خطاهای پزشکی موثر واقع نبود ولیکن تاثیر آموزش برروی ابعاد  فرهنگ نقل وانتقال بیمار ودرس آموختن از خطا وفرهنگ کار تیمی وضعیت موجود ایمنی بیمار واختلاف تبادل اطلاعات در بین کارکنان موثر واقع شد از آنجا که آموزش برروی هفت ابعاد مدیریتی انتظارات واقدامات مدیریتی وگزارش خطاهای پزشکی, فرهنگ نقل وانتقال بیمار ودرس آموختن از خطا وفرهنگ کار تیمی وضعیت موجود ایمنی بیمار واختلاف تبادل اطلاعات در بین کارکنان موثربوده است . بحث ونتیجه گیری:با توجه به نتایج آماری انتظارات واقدامات مدیریتی وگزارش خطاهای پزشکی در مرکز امام خمینی (ره) ولیکن هفت بعد مدیریتی فرضیه در خصوص مرکز بوعلی سینا ساری با توجه به تاثیر آموزش موثر واقع گردید وفرضیه های پژوهش همگی مورد تائید قرار گرفت .وتوصیه می گردد با توجه به بحث ایمنی بیمار در مراکز آموزشی درمانی نسبت به تعیین مسئول آموزش ایمنی بیمار اقدام شود و هم­چنین مطالب ایمنی بیمار به عنوان گایدلاین های آموزشی برای دانشجویان پزشکی وپرستاری لحاظ گردد.

Organizational Culture, Patient Safety, Training, فرهنگ سازمانی, ایمنی بیمار, آموزش