رحمان ویسی - دکتری زبان شناسی دانشگاه اصفهان
یاسر رستگار - گروه علوم اجتماعی دانشگاه هرمزگان
احسان آقابابایی - استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان

  نظریههای آسیب شناسانه به پیروی از فلسفه آگاهی برآنند که کجروی افراد؛ یعنی سوژه های انسانی را متاثر از تعینات اجتماعی بیرونی و انگیزه­های درونی تبیین و تفسیر کنند. این نظریه­ها عموما سوژه­ آگاه را به عنوان پیش انگاشت در تحلیل خود قرار می دهند. هدف مقاله حاضر آن است که با پیش فرض قرار دادن بعد ناآگاه هستی وجودی سوژه­ها و یکی از مصادیق آن؛ یعنی امرخیالی، وقوع طلاق را تفسیر کند. بدین منظور، مفهوم فانتزی در نظریات ژاک لکان به عنوان ابزار مفهومی استفاده شده است تا وجه ناخودآگاه وقوع طلاق را در بین هفت زوج طلاق گرفته تحلیل کند. دادهها از طریق مصاحبه عمیق گردآوری شده است و پژوهش تفسیری راهبر این مقاله خواهد بود. نتایج نشان میدهد که سه نوع آسیب در وقوع طلاق قابل دسته بندی هستند: ۱- آسیب­های ناشی از فانتزی تحقق نیافته که در بردارنده­ این موضوع هستند که سوژهها فانتزی­ای برای خود برساخته­اند که در آن فرد مقابل قرار نداشته است؛ یعنی فرد مقابل در چارچوب فانتزی دیگری جایی از پیش موجود نداشته است؛ ۲- آسیبهای مرتبط با تخریب فانتزی توسط فرد مقابل که مشخص می­کند یکی از زوجین عناصری از فانتزی طرف مقابل را نادیده گرفته و آن را ویران کرده است؛ به معنای دیگر، فرد مقابل با نگاه خیره غیرممکن فانتزی همسو نشده است؛ ۳- آسیبهای متاثر از فانتزی هیستریک که طی آن یکی از زوجین با گرفتن میل دیگری بزرگ یا دیگری کوچکی بیرون از رابطه به صورت ناخودآگاه به تخریب رابطه پرداخته است.

سوژه, فانتزی, میل, دیگری بزرگ, طلاق