محسن نوغانی - دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد
غلامرضا صدیق اورعی - مربی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد
علی سالار - کارشناس ارشد پژوهشگری علوم اجتماعی، دانشگاه فردوسی مشهد

 این پژوهش با رویکرد نظری و روشی نو، به موضوع شبکه­ اجتماعی همسرگزینی و تاثیر آن بر رضایت از زندگی زناشویی در بین مردان متاهل شهر مشهد پرداخته است. تحقیق حاضر در سطح شبکههای خود- محور انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، مردان متاهل شهر مشهد و حجم نمونه این تحقیق ۱۸۰ نفر است که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای- طبقهای، از سه منطقه بالا، متوسط و پایین شهر مشهد انتخاب شدهاند. روش تحقیق، پیمایش و ابزار جمعآوری داده­ها، مصاحبه بوده است. دادههای این تحقیق مشتمل بر دادههای رابطهای و غیررابطهای است؛ به این صورت که دادههای مربوط به متغیرهای مستقل و میانجی این تحقیق از نوع رابطهای و دادههای مربوط به متغیرهای وابسته و کنترل این تحقیق از نوع دادههای غیر رابطهای یا انتسابی بوده است. یافتهها نشان میدهد که  اندازه شبکه همسرگزینی و تنوع شبکه همسر گزینی از حیث پایگاه اجتماعی – اقتصادی تاثیر مثبت و معنیداری بر میزان حمایت اجتماعی شبکه از فرد دارد و حمایت اجتماعی شبکه، بر رضایت فرد از زندگی زناشویی تاثیر مثبت و معنیداری دارد. مردان متاهل به طور متوسط شامل ۲ نفر میشوند و از نظر ترکیب شبکه بیش از ۸۰ درصد اعضای شبکه همسرگزینی، با فرد نسبت خویشاوندی داشتهاند. یافتهها نشان داد که اندازه­ شبکه همسرگزینی و تنوع شبکه  همسرگزینی از حیث پایگاه اجتماعی- اقتصادی تاثیر مثبت و معنیداری بر میزان حمایت اجتماعی شبکه از فرد دارد و حمایت اجتماعی شبکه، بر رضایت فرد از زندگی زناشویی تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

شبکه­ اجتماعی همسرگزینی, رضایت از زندگی زناشویی, حمایت اجتماعی, اندازه شبکه اجتماعی