داریوش، حفر آبراهه سوئز، و نقش آن در توسعه روابط تجاری در دوره هخامنشی
عنوان مقاله: داریوش، حفر آبراهه سوئز، و نقش آن در توسعه روابط تجاری در دوره هخامنشی
شناسه ملی مقاله: JR_JHSS-5-1_006
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_JHSS-5-1_006
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
روزبه زرین¬کوب - استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران
سهم¬الدین خزائی - سهم¬الدین خزائی دانشجوی دکتری تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
روزبه زرین¬کوب - استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران
سهم¬الدین خزائی - سهم¬الدین خزائی دانشجوی دکتری تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران
ارتباط زمینی میان ایران و مصر مدتها پیش از دوره هخامنشی برقرار بود. در زمینه برقراری ارتباط دریایی نیز پیش از دوره هخامنشی تلاشهایی توسط فراعنه مصر صورت گرفته، ولی به دلایل مختلفی این تلاشها ناکام مانده بود. با فتح مصر توسط کمبوجیه (۵۲۹-۵۲۲ ق.م)، در سال ۵۲۵ ق.م این کشور تحت تابعیت شاهنشاهی هخامنشی درآمد. پس از مرگ کمبوجیه، داریوش اول (۵۲۲-۴۸۶ ق.م) با شکستدادن گومات مغ به پادشاهی رسید. داریوش با اطلاع از اقدامات انجام گرفته در زمینه حفر آبراهه سوئز در دوران قبل، تصمیم گرفت تا این کار بزرگ را به نتیجه برساند. وی با فراهمآوردن مقدمات لازم، کار نیمهتمام فراعنه را دنبال کرد و با جدیت تمام توانست طی مدت ۱۰ سال حفر آبراهه سوئز را با موفقیت به انجام برساند. با حفر این آبراهه، دریای مدیترانه، دریای سرخ، خلیج فارس، دریای عمان و اقیانوس هند بههم متصل شدند و ارتباط دریایی میان مصر و ایران و هند برقرار شد. پس از افتتاح آبراهه سوئز، روابط بازرگانی بین سه کشور مزبور و همچنین مناطقی که بین آن ها قرار داشت، گستردگی بیشتری پیدا کرد و آبراهه سوئز محل گذر کالاهای تجاری مناطق مختلف غرب به شرق شد.
کلمات کلیدی: آبراهه سوئز, هخامنشیان, داریوش اول, مصر, بازرگانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1212894/