سیدعباس موسوی نائینی - کارشناس ارشد مهندسی عمران- هیدرولیک، مدرس آموزشکده فنی و حرفه ای سماء
محمود واقفی - استادیار سازه های هیدرولیکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خلیج فارس
مسعود قدسیان - استاد هیدرولیک، پژوهشکده مهندسی آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی تاثیر ایجاد اقدامات حافظتی در نواحی پیرامون آبشکن به خصوص ناحیه جدایی پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا آزمایشهایی پیرامون آبشکن مستقر در سه موقعیت30، 45 و 75 درجه در یک قوس 90 درجه و برای شعاع انحنای نسبیR/B =2 انجام شد. پس از وقوع تغییرات بستر و برداشت مولفه های سه گانه سرعت و محاسبه پارامترهای ناحیه جدایی، مجددا آزمایشها برای حالت بستر صلب نیز تکرار گردید. نتایج آزمایشها نشان داد که افزایش موقعیت زاویه استقرار آبشکن در طول قوس، سبب کاهش طول بی بعد ناحیه اتصال مجدد و افزایش عرض بی بعد ناحیه جدایی خواهد شد. هم چنین طول ناحیه جدایی تا موقعیت 45 درجه افزایش یافته و سپس کاهش می یابد. از طرفی صلب نمودن بستر با کاهش دادن ابعاد ناحیه جدایی نقشموثر خود را نشان می دهد

آبشکن T شکل، ناحیه جدایی، بستر صلب، چاله آبشستگی