سیدعلیرضا افشانی - Yazd University
الهه پوررحیمیان - Yazd University

هدف: خشونت خانگی علیه زنان یک مساله اجتماعی است که می­تواند در بیشتر جوامع مشاهده شود. شدت و میزان خشونت علیه زنان می تواند تحت تاثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی گوناگونی چون؛ سرمایه فرهنگی قرار بگیرد. هدف پژوهش حاضر، الگوسازی معادلات ساختاری تاثیر سرمایه فرهنگی بر خشونت خانگی علیه زنان است. برای رسیدن به اهداف مورد نظر تحقیق، از نظریه سرمایه فرهنگی بوردیو و نظریه منابع گود استفاده شده است. روش: این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای، بر روی ۳۰۹ نفر از زنان متاهل ۱۵ تا ۶۰ ساله شهر مهریز انجام گرفته است. داده­ها با استفاده از پرسشنامه های محقق­ساخته سرمایه فرهنگی و خشونت خانگی علیه زنان جمع­آوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها به کمک نرم افزارSPSS  نسخه ۲۰ و بهره گیری از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تبیین ارتباط بین دو متغیر، به کمک نرم­افزار Amos و استفاده از الگوسازی معادلات ساختاری انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین سرمایه فرهنگی زنان و ابعاد آن (سرمایه فرهنگی تجسم یافته، سرمایه فرهنگی عینیت­یافته و سرمایه فرهنگی نهادینه­شده) با خشونت خانگی علیه زنان رابطه معکوس و معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰p<). مدل معادلات ساختاری نشان داد که میزان تاثیر سرمایه فرهنگی بر خشونت خانگی علیه زنان، ۳۶/۰- است که نشان دهنده رابطه معکوس این دو متغیر می­باشد. یعنی افزایش سرمایه فرهنگی باعث کاهش خشونت خانگی علیه زنان می شود. نتیجه گیری: ارتقای سطح سرمایه فرهنگی به منزله یکی از منابع در دسترس خانواده­ها و زنان می­تواند احتمال بروز خشونت خانگی را کاهش دهد.

domestic violence against women, cultural capital, married women, Mehriz City, خشونت خانگی علیه زنان, سرمایه فرهنگی, زنان متاهل, شهر مهریز