تاثیر افزودن کانی های سپیولیت و پالیگورسکیت به یک خاک آلوده بر جذب عناصر کادمیوم و سرب توسط اسفناج (Spinacia Oleracea)
عنوان مقاله: تاثیر افزودن کانی های سپیولیت و پالیگورسکیت به یک خاک آلوده بر جذب عناصر کادمیوم و سرب توسط اسفناج (Spinacia Oleracea)
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-29-4_005
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-29-4_005
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
مژگان دلفیه - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
سعید حجتی - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
فریده صدیقی دهکردی - استادیار گروه باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز
خلاصه مقاله:
مژگان دلفیه - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
سعید حجتی - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
فریده صدیقی دهکردی - استادیار گروه باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز
اطلاعات اندکی در رابطه با توانایی کانیهای رسی مانند پالیگورسکیت و سپیولیت درکاهش جذب عناصر سرب و کادمیوم توسط گیاهان وجود دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تاثیر کاربرد کانیهای سپیولیت ایران و پالیگورسکیت اسپانیا بر میزان زیست توده تولیدی و غلظت عناصر سرب و کادمیوم در ریشه و اندام هوایی اسفناج در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی و با سه تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. به این منظور نمونه خاکی از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز تهیه و به صورت مصنوعی با محلولهای ۱۵۰ میلی گرم بر لیتر سرب و کادمیوم آلوده گردید. تیمارها عبارت بودند از: خاک آلوده به عناصر سرب و کادمیوم و فاقد جاذب (شاهد)، خاک آلوده به عناصر سرب و کادمیوم و مخلوط با ۲۰ گرم بر کیلوگرم سپیولیت، و خاک آلوده تیمار شده با ۲۰ گرم بر کیلوگرم پالیگورسکیت. سپس در خاکهای آلوده تعداد ۶ بذر اسفناج (رقم Virofly) کشت شده و در طول مدت آزمایش برای حفظ رطوبت گلدانها در حد ۷۰ درصد ظرفیت زراعی از آب مقطر استفاده شد. پس از ۴۵ روز گیاه اسفناج برداشت و ریشه و اندام هوایی از یکدیگر جدا شدند. سپس غلظت کادمیوم و سرب در آنها با دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. نتایج نشان داد که کاربرد کانیهای سپیولیت و پالیگورسکیت وزن خشک ریشه و اندام هوایی را طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد افزایش داده است. همچنین پس از کاربرد کانیهای سپیولیت وپالیگورسکیت، تجمع زیستی سرب و کادمیوم موجود در ریشه و ساقه گیاه اسفناج به ترتیب ۲/۵۶ و ۱/۷۸ درصد و ۷۵ و ۷/۹۱ درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. به علاوه، نتایج نشان داد که هر دو کانی سپیولیت و پالیگورسکیت تمایل بیشتری به جذب سرب نسبت به کادمیوم دارند. در کل به نظر میرسد که اگرچه هر دو کانی سپیولیت و پالیگورسکیت در کاهش جذب سرب و کادمیوم توسط گیاه اسفناج موثر بودهاند، اما هیچکدام از این دو کانی نتوانسته است تجمع سرب و کادمیوم را در بخش خوراکی گیاه اسفناج به کمتر از حد مجاز آن تقلیل دهد.
کلمات کلیدی: آلودگی خاک, جذب سطحی, فاکتور انتقال, فاکتور تجمع زیستی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1213618/