عباس قاسمی - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
رحیم عبدی - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
عبدالمجید دورقی - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
عبدالعلی موحدی‫نیا - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
آذر صیدی - مرکز تشخیص بیماریهای میگو، بوشهر

هدف: هپاتوپانکراس یک ارگان حیاتی در طول دوره زندگی میگو دستخوش تغییراتی میگردد که در ساختار بافتشناسی آن تاثیر مستقیم و مشهود میگذارد. با توجه به اینکه مطالعهای در این خصوص انجام نگرفته است بنابراین تحقیق حاضر بر این اساس انجام پذیرفته است. مواد و روشها: در این مطالعه ۵۰ قطعه میگوی وانامی بالغ سالم از هر دو جنس از مزارع پرورشی با طول متوسط ۱±۱۲ سانتیمتر و وزن متوسط  ۵/. ±۱۸گرم صید گردیدند. پس آداپته کردن آنها با شرایط آزمایشگاه، نمونهها بهصورت تصادفی در دو آکواریوم با شرایط مشابه نگهداری سپس یک گروه بهمدت ۵ روز گرسنه و گروه کنترل در طی این مدت تغذیه شدند. پس از آن ۲۰ نمونه از هرگروه صید و در محلول دیویدسون تثبیت گردیدند. پس از تشریح و خارج نمودن هپاتوپانکراس  مراحل استاندارد و معمول پاساژ بافتی انجام در نهایت برشها با روش معمول رنگ آمیزی و در نهایت زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج  در بررسی میکروسکوپی انواع سلولهای,B  ,R  EوM  تشخیص داده شدند. تعداد سلولها، اندازه توبولها و وزن هپاتوپانکراس درنمونههای سیر و گرسنه اندازهگیری و مطالعه آماری روی آنها انجام گرفت. بر این اساس  نتایج حاکی از کاهش تعداد و مساحت توبولهای هپاتوپانکراس بوده که بهویژه در سلولهای جذبی- ذخیره ای نسبت به سایر سلولها مشهود بوده است. نتیجه گیری: طبق نتایج بهدست آمده، وزن و مساحت هپاتوپانکراس، اندازه سلولها و توبولها در نمونههای گرسنه درمقایسه با نمونههای سیر اختلاف معنیداری را نشان دادند.

مورفولوژی, میگوی سفید, هپاتوپانکراس, گرسنگی