تنوع ریخت زمین در بامه ایران، فراگیری اقلیم خشک و نیمه خشک، دیرپایی تمدن و هوش سرشار ساکنان به ترتیب زمینه های طبیعی، تاریخی و اجتماعی هستند که توانستند این کشور را در موقعیت ممتاز قرار دهند. اما امروزه گرمایش جهانی آب و هوا، دسترسی به آب را به چالشی بزرگ در جهان تبدیل کرده است. در این مقاله، به بررسی آسیب شناسی بحران کم آبی در فلت ایران طی دهه های اخیر خواهیم پرداخت. امروزه برخی از سیاست ها در داخل کشور مانند تبدیل مداوم جمعیت روستایی به شهری و تبلیغ مصرف گرایی در مقیاس کلن و سدسازی بی رویه، تبلیغ طرح های غیر اصولی و یا پر هزینه مانند انتقال آب از خزر به خلیج فارس و بارورسازی ابرها در مقیاس خرد، به برون رفت از بحران کم آبی نینجامیده اند. مدیریت های انحصاری دارای نگاه فنی و مهندسی مانند مدیریت وزارت نیرو بر «منابع آب» که تمدن ساز و قوام بخش هزاران سال حیات در بامه ایران بوده اند، به روند کند خشکی گرایی در این سرزمین شتاب بخشیده اند و بایسته است که هرچه زودتر، مدیریت هایی دارای افق دید بلندتر و واقف به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی این ماده حیات بخش جایگزین شوند.

بررسی اثر گرمایش جهانی آب و هوا در بحران کم آبی فلات ایران