شهرزاد تاج پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، اصفهان،
اکبر نبی الهی - استادیار و عضو هیات علمی، دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، اصفهان،
فرامرز صافی - استادیار و عضو هیات علمی، دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، اصفهان،

شهر هوشمند، شهری است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات و سایر ابزارها به منظور بهبود کیفیت زندگی، کارایی عملیات، خدمات و پیچیدگی های شهری، استفاده می کند؛ و تحقق نیازهای نسل های حاضر و آتی را با توجه به جوانب اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی تضمین می نماید. شهر هوشمند به عنوان راهکاری برای حل چالش های ناشی از رشد انفجاری جمعیت و شهرسازی مطرح شده و با چالش هایی مانند فقر، سلامت، امنیت، نیازهای انرژی و آلودگی روبرو خواهد بود؛ و این مشکلات و چالش ها باید با استفاده از الگوی مناسب شهر هوشمند در مدیریت شهر حل شوند. هدف از توسعه مدل مرجع شهر هوشمند، ایجاد راهکاری برای حل مشکلات و چالش های پیاده سازی و اجرای شهر هوشمند توسط سازمان ها می باشد. مطالعات پیشین نشان می دهد مدل های مرجع و معماری شهر هوشمند در سطوح مختلف از دیدگاه فنی تا دیدگاه مدیریتی در برخی کشورها توسعه یافته است. نمونه ای از این مدل ها در این مقاله مطرح شده و مزایا و معایب آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش با الگوبرداری از مدل های مرجع بود، طرح کلی مدل مرجع مناسب برای استفاده در توسعه شهر هوشمند در کشور پیشنهاد می شود. به دنبال آن با تطبیق مدل مرجع خدمات در چارچوب معماری سازمانی ایران، خدمات لایه کسب و کار شهر هوشمند مشخص شده است.

شهر هوشمند، معماری سازمانی، مدل مرجع، مدل مرجع خدمات، چارچوب ملی