محسن یحیوی زنجانی - کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران
محبوبه طاهر - استادیار، گروه روان شناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مژگان نقدی - دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران.
آرزو مجرد - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

هدف پژوهش تعیین اثربخشی بازی های تمرکز حواس بر دامنه توجه و تکانشگری دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی مقطع ابتدایی شهرستان شاهرود در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ بود که از بین آن ها نمونه ای ۲۴ نفری به روش هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزار پژوهش، مقیاس درجه بندی اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی، پرسشنامههای مشکلات رفتاری کانرز، نسخه معلم و والد و آزمون مربع های دنباله دار تولوز– پیرون بود. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۵۰ دقیقه ای آموزش دیدند، اما گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکردند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیره و چندمتغیره نشان داد نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در متغیر تکانشگری، به طور معنادار کاهش یافته و نمرات دامنه توجه در گروه آزمایش افزایش معناداری یافته است. بنابراین، میتوان گفت بازی درمانی از طریق افزایش تمرکز حواس بر افزایش دامنه توجه و کاهش تکانشگری دانشآموزان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی موثر است.

اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی, بازی درمانی, تکانشگری, دامنه توجه