محمد حسینی دهنویی - دانشجوی برق الکترونیک
امین درخشان - کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی

طبق پیش بینی انجام شده اینترنت هوابرد یک شبکه مش بیسیم چند لایه با مقیاس بزرگ از هواپیماهای هواپیمایی داخلی کشوری است که از طریق اتصالات رادیویی هوا به هوای جهت دار با فاصله زیادبه یکدیگر متصل اند. برای کاهشتراکم بار در شبکه یک استاندارد معیار جدید مسیریابی جغرافیایی سهم بار را با درنظرگرفتن محدودیت های زمن بندی پیوند اساسی بوسیله آنتن های جهت دار پیشنهاد می کنیم هنگام یکه بسته های ارسالی به مقصد دادهمی شوند یک گره نه بعنوان یکی بلکه به مثابه مجموعه ای از آنها در لایه نامزدی بعدی درنظر گرفته می شود و ترافیک بین آنها براساس پویایی نوبتی صفی گسترش می یابد. شبیه سازی ها نشان میدهد که مقدمه این انعطاف پذیری درعملکرد مسیریابی می تواند توانایی گره را به مقدار زیادی برای برآورده کردن خواسته های پهنای بد خود در طول بمان بندی پیوند افزایش دهد که موجب بهبود قابل توجه عملکرد شبکه از نظر توان عملیاتی و تاخیر بسته به طور متوسط میگردد.

اینترنت هوابرد، مسیریابی ، ترافیک، پیوند، شبکه ، آنتن، توان عملیاتی