احمد فتاحی اردکانی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه اردکان،
ندا سلمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه اردکان.
الهه فهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه اردکان.

آلودگی هوا یکی از پیامدهای فعالیت بشر، به ویژه در قرن بیستم است که آثار مستقیم و غیر مستقیمی بر انسان و محیط پیرامون آن دارد. اصفهان به عنوان یکی از شهرهای آلوده در ایرا و جهان است، بنابراین تعیین مستمر کیفیت هوای آن به منظور تدوین برنامه های کنترل، ضروری است. لذا هدف این مطالعه، مقایسه کیفیت بهداشتی هوای اصفهان در سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ می باشد. این مطالعه از نوع توصیفی -تحلیلی می باشد. شاخص کیفیت هوا (AQI) را با مراجعه به سازمان حفاظت محیط زیست و داده های مربوط به خشکی آب زاینده رود در این چهار سال و حجم آن را از اداره آب منطقه ای استان به دست آمد. تجزیه و تحلیل توسط نرم افزارهای SPSS و EXCEL انجام شد. بیشترین تعداد روز هوای ناسالم مربوط به سال ۹۰ و ۹۲ به ترتیب با ۹۷ و ۹۳ روز میباشد. سال ۹۲ با توجه به سالهای قبل و بعد خود بیشترین روز هوای ناسالم دارد که این مسئله با توجه به ماتریس همبستگی به خشک بودن زاینده رود در سال آبی (ابتدای مهر ۹۲ تا ابتدای مهر (۹۳ و کمبود رطوبت هوا برمیگردد.

آلودگی هوا، شاخص کیفیت هوا (AQI)، خشکی زاینده رود، رطوبت هوا