سوزان حبیب - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پروفسور حسابی تفرش
سروه نقشبندی - دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا

در حالی که دانشگاه ها به دلیل شیوع ویروس COVID-۱۹ کلاس ها را به شکل مجازی برگزار می کنند، هنوز مشخص نیست که فعالیت دانشگاه ها چه زمانی می تواند به حالت "عادی" بازگردد. برای ادامه آموزش، برگزرای کلاس های درس در قالب سخنرانی های مجازی یک راه حل است. با این حال، بسیاری از درس ها در آموزش طراحی به فرایندهای پویا، مشارکتی و خلاق متکی هستند. کلاس های معلم- محور با انجام سخنرانی های مجازی در کلاس پاسخگوی کلاس های استودیویی طراحی نیستند. این در حالی است که فارغ از درنظر گرفتن تفاوت های ذاتی رشته ها، تقریبا و یا عموما برای تمام کلاس ها، از کلاس های نظری تا عملی وکارگاهی تمام رشته ها، یک پلتفرم یا پلتفرم هیا مشابه در اختیار استادان در ایران قرار گرفته است. این چالشی است برای آموزش مجازی درس های عملی، کارگاهی و طراحی که نیاز به فضاهای استودیویی دارند. هدف، به اشتراک گذاری درس- آموخته ها در به کارگیری ابزار و راهکارهای موازی برای بازگرداندن فرایندهای یادگیری پویا، مشارکتی و خلاق به کلاس های استودیوی طراحی است. این پژوهش از نوع کیفی و با روش تحقیق مبتنی بر طراحی (BDR) انجام شده است. این روش تحقیق با دربرگرفتن چرخه های تکرار شونده طراحی، ارزیابی، طراحی مجدد، مناسب تحقیق حاضر شناخته شد. تم های به دست آمده شامل امکان کارگروهی، چند رسانه ای بودن، مدیریت زمان توسط دانشجو با تمرکز و بهره وری، مشاهده فرایند یادگیری و تفکر یا امکان اصلاح و بهبود، و نیاز سواد دیجیتال با کدهای مستخرج از داده ها به عنوان واحد تجزیه و تحلیل در روش کیفی پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. در این مقاله درس- آموخته ها از دو استودیوی مجازی طراحی متفاوت، هر دو با استفاده از پلتفرم پدلت مورد مطالعه قرار گرفته اند.

درس- آموخته ها، استودیوی طراحی، آموزش مجازی دیزاین، روش تحقیق مبتنی بر طراحی، ابزارهای کمکی دیجیتال