حامد بالنده - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته ی نوازندگی موسیقی ایرانی، دانشگاه هنر تهران

آموزش موسیقی را به طور کلی می توان به سه مقطع مقدماتی، متوسطه و پیشرفته تقسیم کرد که آموزش مجازی در هریک از این مقاطع و در هر رده ی سنی نتایج وبازدهی متفاوتی را به دنبال دارد. نگارنده در این پژوهش می کوشد تا با بررسی آموزش مجازی در دوره ی مقدماتی به میزان بازدهی، اثربخشی و چالش های پیش روی آن بپردازد. بر اساس پژوهش پیش رو، این شیوه آموزش در دوره ی مقدماتی نتایج نامطلوب تری نسبت به دو دوره ی دیگر به دنبال داشته است. در این دوره، هنرجویان با مفاهیم اولیه و بنیادی مباحث عمومی موسیقی آشنا شده و اصول و قواعد اولیه ی چگونه نواختن ساز مورد نظر را می آموزند و همواره تا رسیدن به مرحله ی پیشرفته در موسیقی به این آموزه ها نیاز دارند. در این مقطع از آموزش موسیقی، اولین و مهمترین مولفه، هدایت هنرجو به مسیر «تقلید عینی» است که این مهم خود به دو بخش تقلید در «زمان» (روخوانی و اجرا کردن الگوهای زمانی با اقتدا به هنرآموز و تقلید از او) و تقلید در «اختلاف نسبت فرکانسی» اصوال (اجرای اصوات به وسیله ی ساز با تکیه بر نمونه ی شنیداری شده که توسط هنرآموز اجرا شده است) تقسیم می شود. تمام این فرایند نیازمند پیگیری وکنترل مستقیم ومداوم هنرآموز است که به نظر می رسد این مهم از طریق آموزش مجازی نتایج مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت. هدف نگارنده از انجام این پژوهش با مطالعه ای موردی به روش توصیفی- تحلیلی و تجربی مبتنی بر پژوهش کتابخانه ای و در مواردی جامعه ی آماری، بررسی مشکلات آموزش مجازی وچالش های پیشروی هنرآموز وهنرجو در آموزش دوره ی مقدماتی موسیقی به ویژه در مباحث عملی است. گفتنی است آموزش مجازی موسیقی در برخی از مباحث نظری برآیند مثبت تری، نسبت به مباحث عملی در پی داشته است.

آموزش مجازی، آموزش موسیقی، آسیب شناسی، دوره ی مقدماتی