شهدخت رحیم پور - عضو هیئت علمی گروه فرش، دانشکده هنر، دانشگاه اراک

بیان مسئله: آموزش مجازی در وضعیت فعلی به صورت پارادیمی جدید یکی از راهکارهای توسعه در بحران جهانی کرونا با حجم عظیم تقاضا و ناتوانی نظام آموزش حضوری در پاسخگویی به امر یادگیری است. تجربه تدریس دروس کارگاهی بافت (۲) و مرمت و حفاظت (۱) در دو نیمسال به صورت مجازی، با توجه به عدم تجربه دانشجویان در آموزش مجازی دروس کارگاهی و نبودن زیرساخت های کافی آموزشی در تناسب با ارائه این دروس مشکلاتی مانند دریافت ناصحیح دانشجویان و نیاز به صرف زمان زیاد یادگیری بوده ا ست. هدف: به نقش محتوای الکترونیکی آفلاین در آموزش مجازی دروس کارگاهی بافت و مرمت گروه فرش پرداخته می شود. روش شناسی: داده های این پژوهش به روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری گردید. تعداد ۳۰ دانشجو فرش دانشگاه اراک که در کلاس های کارگاهی دروس مربوطه شرکت کرده اند نظر سنجی صورت گرفته است. یافته های پزوهش به صورت توصیفی تحلیل شدند. یافته ها: که برگرفته از تجربه چگونگی آموزش دروس عملی رشته فرش در مقطع کارشناسی اشت نشان می دهد که ترکیب آموزش مجازی و حضوری و در صورت مجازی بودن بارگذاری فایل درس به صورت آفلاین در یادگیری دانشجویان نقش مثبت دارد.

محتوای الکترونیکی، آموزش مجازی، دروس کارگاهی، بافت و مرمت فرش