رضا مرشد - دانشکده عمران،دانشگاه یزد،یزد،ایران
ابوالفضل اسلامی - گروه سازه،دانشگاه یزد،یزد،ایران

بر اساس ویرایش های قبل از سال ۲۰۰۲ آیین نامه ACI ۳۱۸ در مقاطع خمشی معمولی تا قبل از رسیدن به آرماتور کششی حداکثر، استفاده از آرماتور فشاری ضرورتی نداشته و به کار بردن آن برای کمک به مقاومت خمشی مقطع غیر اقتصادی است. با تغییر نحوه ی تعیین ضریب کاهش مقاومت خمشی از ویرایش های سال ۲۰۰۲ به بعد، برای مقاطعی که از ناحیه ی کنترل شده با کشش خارج و به ناحیه ی انتقالی وارد می شوند، این ضریب کاهش می یابد. در این گونه موارد استفاده از آرماتور فشاری می تواند مقطع را به ناحیه ی کنترل شده با کشش بازگرداند و به طور غیر مستقیم با افزایش مقدار ضریب کاهش مقاومت، تاثیر قابل توجهی روی مقاومت خمشی مقطع داشته باشد که استفاده از آن را از نظر اقتصادی نیز توجیه می کند. در این تحقیق مساله فوق مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد و پیشنهاداتی جهت چگونگی استفاده بهینه از آرماتور ارائه می گردد.

آرماتور فشاری, مﻘاومت خمشی, ضریب کاهش مﻘاطع, کنترل شده با کشش, مقاطع کنترل شده با فشار