ثمر مرتضوی - مربی گروه گروه محیط زیست دانشگاه ملایر
فاطمه السادات نماینده - دانش آموخته گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس و کارشناس اداره کل حفاظت
عباس اسماعیلی ساری - دانشیار گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس

سواحل خلیج فارس مهمترین اکوسیستم آبی ایران از نظر حضور آبزیان گوناگون می باشد که بعلت اهمیت آن درحمل و نقل های نفتی همواره در معرض طیف وسیعی ازپدیده‌های آلاینده قرار دارد و در سالهای اخیر جنگ های خلیج فارس وحضور فعال صنایع حاشیه آن در آلوده تر شدن این اکوسیستم حیاتی نقش بسیاری داشته است. در این مطالعه میزان جیوه کل در گونه میگوی ببری به عنوان یک شاخص زیستی اندازه گیری شد . این مطالعه بر روی 43 گونه میگوی ببری سبز Penaeus semisulcatus که ازپنج سایت نمونه گیری بندر عباس، هرمز، بحرکان، ، بندر دیّر، و گناوه جمع آوری شده بود انجام گردید. غلظت جیوه با دستگاه mercury analyzer مدل Leco AMA 254 با کالیبراسیونAuto select و روش کار با شماره استاندارد ASTM D6722 اندازه گیری شد. غلظت جیوه به صورتMean ±SD با P.value= 0.05 گزارش شد. میانگین غلظت جیوه در عضله گونه میگوی ببری mg/kg0/44± 0/4. میانگین غلظت جیوه عضله میگوهای مورد مطالعه به طور معنی داری متفاوت بود(P=0.0001). همچنین میانگین غلظت جیوه در میگوی ببری در صید گاه بحرکان0/04± 0/1 ، در بندر دیر 0/07± 0/16 ، در بندر عباس 0/56± 0/76 ، در بندر گناوه 0/04± 0/25 و در هرمز 0/04± 0/13 بود. نمونه‌های بندر عباس بیشترین غلظت جیوه را نشان دادند که به نظر می رسد به علت وجود صنایع آلاینده و نیز الگوی چرخش آب و رسوب گذاری خلیج فارس و تراکم حمل و نقل دریایی در مجاورت تنگه هرمز باشد

جیوه، میگو، خلیج فارس ،میگوی ببری ،حد مجاز مصرف