غلامرضا اسگندری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
نادر بهلولی - گروه مدیریت، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
غلامرضا رحیمی - گروه مدیریت، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
سید عبداله حجتی - گروه برنامه ریزی علوم تربیتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران

سازمان­ها امروزه در محیطی پویا و با درجه بالای عدم اطمینان فعالیت می­کنند بنابراین برای مواجهه با محیط و استفاده مناسب و بهینه از منابع خود مجبور به ایجاد انعطاف­پذیری در منابع انسانی خودشان هستند. از این­ رو هدف این پژوهش طراحی مدل انعطاف­پذیری منابع انسانی برای سازمان­ تامین اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر به صورت پژوهش ترکیبی (کیفی- کمی) انجام شده است. بر این اساس در بخش اول تحقیق به منظور ارایه مدلی جامع از انعطاف­پذیری منابع انسانی، از روش پژوهشی کیفی فراترکیب استفاده شده است. بدین ترتیب که بعد از شناسایی مقولات، مفاهیم و کدهای انعطاف­پذیری منابع انسانی، الگوی اولیه تحقیق شکل گرفت. در بخش دوم پژوهش به منظور آزمایش مدل در سازمان مورد مطالعه (سازمان تامین اجتماعی) از روش تحلیل عاملی تاییدی (معادلات ساختاری-لیزرل) استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش در مرحله کیفی (فراترکیب) متشکل از مجموعه ای از مقالات انگلیسی و فارسی مرتبط در حوزه انعطاف­پذیری منابع انسانی که به تعداد ۲۱۸ می باشد. حجم نمونه پس از غربال گری و بازبینی به ۶۰ مقاله      می­باشد. همچنین جامعه آماری در مرحله کمی (پیمایشی)، تمامی کارکنان واحدهای بیمه­ای و درمان سازمان تامین اجتماعی کل کشور می­باشد. برای محاسبه حجم نمونه آماری از فرمول کوکران شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که ابعاد، مولفه ها و شاخص های استخراجی از روش فراترکیب (مدل تحقیق) مورد تائید جامعه هدف قرار گرفت.منابع انسانی، انعطاف­پذیری، انعطاف­پذیری منابع انسانی، سازمان تامین اجتماعی

منابع انسانی, انعطاف پذیری, انعطاف پذیری منابع انسانی, سازمان تامین اجتماعی