کامران الماسیه - استادیار گروه مهندسی طبیعت، دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی خوزستان، ملاثانی

سه مقوله غذا، سلامت و محیط زیست کاملا به همدیگر وابسته بوده و بسیاری از مطالعات در این زمینه انجام شده است. فعالیت های کشاورزی و فرآوری بر تغذیه انسان اثر گذاشته و با تغییر در رویه کشاورزی ترکیبات غذا، در مواردی زمینه تخریب محیط زیست فراهم شده است. در مطالعات مربوط به تولیدات غذایی حاصل از محصولات کشاورزی نیاز است که از مشی تک نگر به کلی نگر، کیفی به کمی و از مطالعات بر پایه کالری به مطالعت بر پایه مواد مغذی حرکت کنیم. این مطالعه به طور مروری به راه های رسیدن به تغذیه سالم انسان همراه با پایداری محیط زیست می پردازد. کشاورزی پایدار با بهره گیری تکنیک های زراعی و تولید محصول بالا توانسته جوابگوی تقاضای جمعیت در حال افزایش انسان باشد و در عین حال به حفاظت و حمایت از محیط زیست و منابع طبیعی بپردازد. برای رسیدن به اهداف امنیت غذایی و پایداری در بخش کشاورزی ادامه روش های سنتی موجوددر پایداری (تناوب محصول، ترکیب خاک حاصلخیز با خاک غیر حاصلخیز و استفاده از روش های ارگانیک مانند کمپوست) همراه با نوآوری ها در بیوتکنولوژی و بیومهندسی پیشنهاد می گردد. کشاورزی پایدار با سود منطقی ولی بلندمدت به کشاورز و مارکت غذایی کمک خواهد کرد که سود منطقی خود را در طول زمان حفظ کند و در عین حال از تخریب محیط زیست جلوگیری می شود. با تخریب محیط زیست سود زیاد، کوتاه مدت بوده و کشاورز و مارکت غذایی هر دو با فقر و ورشکستگی مواجه خواهند شد.

بیوتکنولوژی، تغذیه سالم، سود منطقی، کشاورزی پایدار، پایداری محیط زیست