سجاد بوچانی
هدیه صادقی فر
هما صادقی

سایکو درام، یک روش روان درمانی فعال و تجربی است که شامل استفاده عمدی و سیستماتیک از فرایندهای درام/ تئاتر به عنوان وسیله اصلی دستیابی به رشد روانشناختی و تغییر در یک رابطه روان درمانی است. تحقیقات مداخله سایکو درام در مقایسه با سایر روان درمانی ها و مداخلات روانشناختی نسبتا کم است. هدف از این مقاله تولید خلاصه ای از تحقیقات مداخله ای روان پریشی در ده ه گذشته بود که موضوعات روش شناختی را برای اطلاع رسانی به مطالعات آینده ارزیابی می کند. در این مقاله یک جستجو در پایگاه داده های WoS ، SCOPUS، PsychINFO، Medline، Academic Search Ultimate، ProQuestو PubPsych انجام شد، که توسط یک جستجوی دستی در وب سایت های مربوطه و در لیست های مرجع مطالعات انتخاب شده تکمیل شد. و با استفاده از کلمات کلیدی زیر انجام شده است: »سایکودراما«، »روان درمانی گروهی«، »روان درمانی تجربی«، »مورنو«، »مداخله«، و »تکنیک ها« از مقالات مختلف عموما ۲۰۱۸ به بالا که برای بررسی انتخاب شده اند. این مقاله اثرات روان پریشی را در چندین مقاله مختلف بررسی کرد. بنابر تحقیقات مداخله سایکودراما در ده ه گذشته نشان میدهد که نتایج امیدوار کننده ای در همه روش ها وجود دارد و بر لزوم ارتقا کیفیت و همچنین گزارش کیفیت و نظریه پردازی و بررسی مکانیسم های خاص روش که منجر به تغییر درمانی می شوند، برجسته می شود. در دهه گذشته، تحقیقات سایکو درام نتایج امیدوار کننده ای را ارائه داده و نشان میدهد که سایکو درام، درمانی موثر برای جمعیتهای مختلف ارائه می دهد. همچنین نتایج نشان داد علی رغم سابقه سایکو درام، بیشتر آزمایشات بالینی در این زمینه در قرن حاضر منتشر شده، که نشان می دهد نه تنها این عمل روان درمانی امروزه نیز مهم است بلکه همچنان علاقه قابل توجهی را در میان جامعه علمی به خود جلب کرده است. با این وجود، تلاش برای تحقیق بیشتر برای درک مزایای بالقوه آن برای بهزیستی روانی اجتماعی مورد نیاز است.

سایکودرام، تکنیک، نمایش درمانی، روان پریشی، مورنو