فاطمه مهتابی - دانشجوی کارشناسی پژوھشگری اجتماعی,گروه جامعه شناسی دانشگاه شهیدبھشتی,تهران,ایران

یکی از موضوعات مهم که در دهه های اخیر مورد توجه بوده بحث اشتغال نیروی کار به ویژه اشتغال زنان است.هدف از این مقاله بررسی روند اشتغال زنان در ایران و بررسی تغییرات در حوزه اشتغال طی سال های ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ است .این مطالعه نشان می دهد که در سه دهه اخیر در تمام گروه های سنی شاهد کاهش مشارکت نیروی کار زنان هستیم گرچه فراز و فرودهای زیادی در میزان مشارکت نیروی کار زنان رخ داده است اما همواره سطح اشتغال پایین است گرچه میزان تحصیلات زنان در مقاطع تحصیلی بالا در حال افزایش است اما زنان بیشترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص دادند. الگوی سنی در چهار دهه اخیر نیز بررسی شده است تغییرات در میزان خام اشتغال به دو مولفه تجزیه شده است این دو مولفه عبارتند از تغییرات در ساختارسنی و تغییرات در میزان اشتغال.نتایج نشان می دهد که نقش ساختار سنی رو به افزایش است اما در مجموع سهم اندکی از تغییرات در میزان اشتغال زنان نشان می دهد. از موانع حضور زنان در حوزه بازارکار می توان به موانع فرهنگی,موانع اجتماعی, موانع حقوقی و موانع اقتصادی اشاره کرد. این پژوهش براساس روش تحقیق کمی و با استفاده از داده های سرشماری مرکز امار ایران صورت گرفته است.

اشتغال زنان,میزان اشتغال,ساختارسنی