قاسم نوذری - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه اصفهان

از آنجا که در سازمان، مهمترین و حساس ترین نقشها را مدیران بر عهده دارند، اهمیت جایگاه و نقش رهبری در سازمان بر کسی پوشیده نیست . رهبری همواره به عنوان نیاز اساسی در جوامع انسانی و سازمانها مطرح بوده است. با تغییر و تحولاتی و پیچیدگی که در محیط کار روی داده است، الگوهای سنتی رهبری دیگر پاسخگوی نیازها در عصر حاضر نیست و سبک رهبری سنتی در هزاره سوم، ادامه حیات نخواهد یافت و نیاز به مدل جدید رهبری بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. الگوی رفتار مناسب هر کدام از مدیران در هر سازمانی باعث به وجود آمدن روحیه و انگیزه قوی در کارکنان و افزایش میزان رضایت آنان از شغل و حرفه خود میشود. در این بین رهبری تحول آفرین، پارادایم جدیدی در رهبری است که با ایجاد رضایت، اعتماد و تعهد عاطفی در بین کارکنان، این توانایی را دارد که انگیزه ی تلاش فراتر از انتظار را در کارکنان به وجود آورد. از این رو در این پژوهش به بررسی نقش پیچیدگی کار بر ارتباط بین رهبری تحول آفرین و انگیزش ذاتی کارکنان پرداخته میشود. نتایج نشان می دهد که رهبری تحول آفرین تاثیر مثبتی بر انگیزش ذاتی کارکنان دارد. همچنین نتایج نشان داد که پیچیدگی کار در رابطه میان رهبری تحول آفرین و انگیزش ذاتی کارکنان نقش تعدیل گری ایفا میکند.

پیچیدگی کار، رهبری تحول آفرین، انگیزش ذاتی کارکنان