اثر کاربرد برگی اوره و کلات آهن بر تشکیل میوه، عملکرد و شاخص های کیفی و تغذیه ای انگور
عنوان مقاله: اثر کاربرد برگی اوره و کلات آهن بر تشکیل میوه، عملکرد و شاخص های کیفی و تغذیه ای انگور
شناسه ملی مقاله: JR_JCPP-8-2_005
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JCPP-8-2_005
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
روح الله کریمی - Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer, Iran.
محمد کولیوند - Malayer University, Iran.
موسی رسولی - Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer, Iran.
خلاصه مقاله:
روح الله کریمی - Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer, Iran.
محمد کولیوند - Malayer University, Iran.
موسی رسولی - Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer, Iran.
کوددهی یکی از اصول مدیریتی مهم در تاکداری نوین است که با تاثیر مستقیم بر میزان تولید و کیفیت نهایی انگور و کشمش نقش مهمی در بهبود اقتصاد تاکداران دارد. تغذیه برگی یک روش سریع و کارآمد جهت تامین نیاز غذایی تاک به ویژه در مراحل بحرانی رشد است. در این پژوهش اثر کاربرد برگی اوره و کلات آهن (Fe-EDDHA) هرکدام در سه سطح ۰، ۵/۰ و ۱ درصد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک قطعه تاکستان بیدانهسفید ۱۰ ساله واقع در روستای بهاره ملایر در سال ۹۵-۱۳۹۴ اجرا شد. محلولپاشی طی سه مرحله شامل یک هفته قبل از شکوفایی گلها، دو و پنج هفته بعد از ریزش جام گلها انجام شد. میوهها در هفته چهارم شهریورماه مطابق با شاخص بلوغ برداشت و برخی صفات کمی و کیفی میوه اندازهگیری شد. بیشترین درصد تشکیل میوه و عملکرد مربوط به تاک های تیمار شده با اوره یک درصد در ترکیب با آهن یک درصد و کمترین این شاخصها مربوط به تاکهای شاهد بود. برخلاف اسیدیته قابل تیتر، بیشترین محتوای مواد جامد محلول در تاکهای تیمار شده با سطح آهن یک درصد مشاهده شد که البته با تاکهای تیمار شده با آهن در ترکیب با اوره ۵/۰ درصد و یک درصد اختلاف معنیداری نداشت که حاکی از نقش کلیدی آهن در افزایش محتوای قند میوه است. اثر متقابل اوره و آهن بر فلاونوئید، فنولکل، آنتوسیانین و اسید اسکوربیک در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. محتوای فنولکل در تاکهای تیمار شده با سطوح آهن ۵/۰ درصد و یک درصد به تنهایی بیشترین بود. بیشترین محتوای فلاونوئید در تیمار ترکیبی اوره ۵/۰ درصد در ترکیب با آهن یک درصد مشاهده شد. تجمع آنتوسیانین میوه در تاکهای تیمار شده با آهن یک درصد بیش از سایر تیمارهای کودی بود. نتایج نشان داد که برای دستیابی به حداکثر عملکرد ترکیب کودی اوره و آهن یک درصد و برای دستیابی به کیفیت بیشتر ترکیب سطح متوسط اوره (۵/۰ درصد) با سطح بالای آهن (یک درصد) مطلوبتر است.
کلمات کلیدی: Grapevine, Spray, Nutrients, Total phenol, Yield, انگور, محلول پاشی, عناصر غذایی, عملکرد, فنول کل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1219972/