محمود تقی ئی - Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
مجید طالبی - Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی - Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.

گل انگشتانه (Digitalis sp.) به عنوان یک گیاه زینتی و دارویی در درمان نارسایی های احتقانی قلب استفاده می شود. استفاده از کشت بافت و سلول گیاهی، در ریزازدیادی و تولید پایدار ترکیبات دارویی در مقیاس وسیع بسیار موثر است. در این پژوهش روش های باززایی مستقیم و غیر مستقیم در دو گونه D. purpurea و D. lanata تحت تیمارهای مختلف اکسین و سیتوکنین مورد بررسی قرار گرفت. در روش غیر مستقیم جوانه زنی فقط در گونه D. lanata و در پاسخ به سه میلی گرم در لیتر BAP رخ داد و هیچ گونه باززایی در کالوس های گونه D. purpurea صورت نگرفت. استفاده از ۱۳ ترکیب هورمونی مختلف جهت باززایی مستقیم ریزنمونه گره نشان داد که در هر دو گونه، بهترین باززایی در محیط های MS حاوی هورمون BAP حاصل می شود. تعداد شاخه های حاصل در روش مستقیم در گونه D. purpurea بیشتر بود و پاسخگویی آن به محیط های مختلف کشت، سریع تر صورت می گیرد. نتایج نشان داد که میزان فنل تولید شده در هر دو گونه در کشت جوانه و باززایی مستقیم بسیار کمتر از کشت برگ در باززایی غیر مستقیم است. شاخه های حاصل در محیط های بدون اکسین و حتی حاوی یک میلی گرم در لیتر زآتین نیز ریشه زایی کردند و سپس به خاک منتقل شدند. با توجه به میزان تولید فنل بسیار اندک و نیز ایجاد تعداد شاخساره های بسیار بیشتر در کشت های جوانه هر دو گونه، این روش ترجیح داده می شود.

Foxglove, Regeneration, Tissue culture, Plant growth regulators, گل انگشتانه, باززایی, کشت بافت, تنظیم کننده های رشد گیاهی