مختار ملاکی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
علی حسینخانی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
اکبر تقی زاده - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
حمید پایا - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
غلامرضا حمیدیان - گروه بافت شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، ایران

مواد غذایی حاصل از فرآورده های حیوانی به دلیل امکان انتقال عوامل بیماری زای میکروبی و باقیمانده داروهای آنتی بیوتیکی به بدن انسان می توانند علاوه بر اختلال در سیستم ایمنی و گوارش، باعث ایجاد مقاومت میکروبی نیز شوند. به منظور مطالعه اثر تغذیه ی سطوح مختلف پروبیوتیک و لاکتوفرین بر وضعیت سلامت و میزان آلودگی به باکتری اشرشیاکلای در بره های شیرخوار نژاد قزل، تعداد ۳۶ بره نر در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل دو در سه ، به شش گروه تیماری اختصاص یافتند. طی دوره ۵۶ روزه ی آزمایش، بره ها با تیمارهای آزمایشی که شامل دو سطح پروبیوتیک (صفر و یک گرم به ازای هر راس در روز) و سه سطح لاکتوفرین (صفر، ۲۵/۰ و ۵۰/۰ گرم به ازای هر راس در روز) بود، به صورت انفرادی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که با وجود عدم تفاوت معنی دار بین نمره قوام مدفوع و دمای بدن، استفاده همزمان پروبیوتیک و لاکتوفرین، تعداد روزهای تحت درمان را در گروه های آزمایشی نسبت به گروه شاهد کاهش داد (۰۵/۰>P). افزون بر این، برهمکنش بین سطوح مختلف پروبیوتیک و لاکتوفرین باعث کاهش دفع باکتری اشرشیاکلای از مدفوع شد (۰۵/۰>P). تغذیه ی لاکتوفرین باعث افزایش خطی غلظت پلاسمایی آهن نسبت به گروه شاهد شد، به طوری که بالاترین سطح لاکتوفرین، بیشترین افزایش غلظت آهن را به دنبال داشت (۰۵/۰>P). به طور کلی، یافته های این پژوهش نشان داد که تغذیه ی پروبیوتیک و لاکتوفرین، وضعیت سلامت را در بره های شیرخوار بهبود بخشیدند، با این حال تغذیه ی همزمان این دو ترکیب، اثر مثبت بیشتری را در کاهش تعداد روزهای تحت درمان به دنبال داشت.  

لاکتوفرین, پروبیوتیک, نوزاد نشخوارکنندگان, باکتری های بیماری زا, سیستم ایمنی