لیلا خزائی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه تهران
عباسعلی غلامحسینی فریز هندی - عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س)
پروین صمدی - عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س)

هدف پژوهش حاضر، واکاوی اجرای طرح  ارزشیابی کیفی توصیفی در مدارس ابتدایی شهر نورآباد از دیدگاه مجریان برنامه درسی به منظور ارتقا کیفیت طرح است. نوع پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی است. جامعه آماری پژوهش، معلمان مجری طرح ارزشیابی کیفی توصیفی مدارس ابتدایی شهرستان نورآباد و حجم نمونه شامل ۱۳ نفر از معلمان مذکور است که بر اساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه (غیر ساختارمند) است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای متن صورت گرفته است. پرسش پژوهش به دنبال بررسی چالش ها و آسیب های طرح ارزشیابی کیفی توصیفی است. یافته های پژوهش حاکی از آن است از دید معلمان آسیب هایی که باعث می شدند طرح از رسیدن به اهداف پیش بینی شده بازبماند عبارت اند از: روشن نبودن واژگان مقیاس ها، کمبود زمان آموزشی، تنوع ابزارهای جمع آوری اطلاعات، امکان ارتقاء دانش آموزان ضعیف به پایه بالاتر، کافی نبودن کارگاه های ضمن خدمت در طول اجرای طرح، توجیه نشدن مدرسان کارگاه های آموزشی، توجیه نشدن والدین نسبت به طرح، کاهش حس رقابت و انگیزه، عدم تناسب حجم محتوا و مطالب کتاب های درسی با ابزارهای جمع آوری اطلاعات و زمان آموزشی، روشن نبودن اهداف طرح، سلیقه ای شدن و مشکل بودن تفسیر اطلاعات در غالب مقیاس ها، سردرگم ماندن دانش آموزان در ورود به مقاطع بالاتر وعدم ارزیابی و گرفتن بازخورد در طول و پایان سال از معلمان.

آسیب شناسی, نظام ارزشیابی, ارزشیابی کیفی توصیفی, مدارس ابتدایی