فائزه تعیش - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
رحمت اله قلی پور - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
مجید مختاریان پور - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

بر اساس شواهد موجود و دیدگاه مدیران شرکت پالایشگاه نفت تهران، عوامل متعددی در این پالایشگاه باعث کاهش بهرهوری نیروی انسانی شده است. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف شناخت عوامل مرتبط با بهره وری نیروی انسانی در شرکت پالایشگاه نفت تهران انجام گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش، از نوع تحقیقات همبستگی میباشد. در این تحقیق عوامل مرتبط با بهره وری نیروی انسانی به وسیله پرسشنامه استاندارد بهره وری هرسی و گلداسمیت (۱۹۸۰) و پرسشنامه اثربخشی مدیریت منابع انسانی چو و شارما (۲۰۰۵) و بهره وری نیروی انسانی به وسیله پرسشنامه تیلور و برنت (۲۰۱۳) اندازه گیری شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان رسمی شرکت پالایشگاه نفت تهران بوده اند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده و جهت تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزار SMART-PLS استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که بین متغیرهای وضوح، حمایت سازمانی، انگیزه، بازخورد عملکرد، مشارکت کارکنان، حقوق و مزایا، آموزش کارکنان، ایمنی و سلامت با بهره وری نیروی انسانی در این شرکت رابطه مثبت معناداری وجود دارد، ولی متغیرهای توانایی، سازگاری محیطی، ارتباط کارکنان و مدیر با بهرهوری نیروی انسانی رابطه مثبت معناداری را نشان ندادند.

بهره وری نیروی انسانی، شرکت پالایشگاه نفت تهران، مشارکت، حمایت سازمانی، انگیزش