بهمن بهمنی - دانشیار و هیئت علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
محمد حلاجی ثانی - کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، ، تهران، ایران.
محمد طاهری - کارشناسی ارشد رشته مشاوره ، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، ، تهران، ایران.
سهیلا قدیمی - کارشناسی ارشد رشته مشاوره و راهنمایی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمان درمانی هیجان محور بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام گردید. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین متقاضی طلاق در مراکز مشاوره شهر تهران در نیمه دوم سال ۱۳۹۸ بوده است. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه تاب آوری استفاده شد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر از زوجین متقاضی طلاق انتخاب شدند، با گمارش تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه مورد پیشآزمون قرار گرفتند. سپس پروتکل درمانی برای آزمودنی های گروه تحت درمان هیجان محور به مدت ۱۲ جلسه انجام گرفت و گروه کنترل تحت هیچ درمانی قرار نگرفت. بعد از اتمام جلسات درمان، آزمودنی های هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. نتایج یافته ها نشان داد که میانگین نمرات بهزیستی روانشناختی و تاب آوری در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین زوج درمان درمانی هیجان محور بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد.

زوج درمان درمانی هیجان محور، بهزیستی روانشناختی، تاب آوری، تعارضات زناشویی.