لیلا انگوتی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه پیام نورسقز
علیرضا شریفی - استادیار حقوق دانشگاه پیام نور. تهران. ایران

امروزه در تجارت داخلی و بخصوص در تجارت بینالملل، »اعتبار اسنادی« بهعنوان یکی از مهمترین و بهترین شیوه های پرداخت تلقی میشود و با توجه به ضریب اطمینان بالاییکه به همراه دارد معمولا۰ مورد استقبال و پذیرش طرفین قرار میگیرد. تحقیق در رابطه با اسناد اعتباری از هرجهت تلاش علمی و از ضروریات هر جامعهای بشمار میرود زیرا تصویری نادرست از ماهیت حقوقی اعتبارات اسنادی و همچنین ارکان قرارداد مذکور، در ذهن حقوقدانان ازجمله قضات، وکلا، مشاوران حقوقی و دانشجویان رشته حقوق وجود دارد. هدف اصلی این تحقیق در کنار ارائه ماهیت حقوقی و مفهومی رسا از اعتبارات اسنادی، بررسی روابط حقوقی طرفین اسناد اعتباری است. با بررسی ویژگیها و شرایط اعتبارات اسنادی، میتوان گفت که قرارداد مذکور، قراردادی خصوصی است که انعقاد آن متوقف بر رضایت سه طرف متقاضی، ذینفع و بانک گشاینده اعتبار است، لکن انعقاد آن با ایجاب متقاضی و قبول بانک گشاینده اعتبار انجام میگیرد.

اعتبار اسنادی، متقاضی، ذینفع، بانک ابلاغ کننده، بانک تاییدکننده، بانک وصول کننده.