علی حسین پورمرادی - دانشجوی حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، کرمان، ایران.

مجازات سالب حیات قدمتی به طول خلقت انسان دارد. در تمام ادوار و ملتها این مجازات وجود داشته است. در هر منطقه ومکانی که اعمال حاکمیت دولت مطرح نبوده مجازاتها خودسرانه و به صورت انتقام های فردی و حتی به شیوه های ناجوانمردانه اعمال می شده؛ ولی در مکان ها و دوره هایی که حاکمیت دولت وجود داشته شیوه های اجرای این مجازات تا حدودی عادلانه تر بوده است. در مقررات کیفری کشور ما مصادیق مجازاتهای سالب حیات عبارت اند از: اعدام، قصاص، صلب و رجم. با مطالعه منابع فقهی و نظریات مشهور فقهای شیعه، این نکته حاصل می شود که شیوه های اجرای این مجازات در منابع فقهی با شیوه های رایج امروز تا حدی تفاوت داشته است. در قانون مجازات در برخی از موارد شیوه های بیان شده با شیوه های فقهی متفاوت می باشد. با این تفاوت شبه ه ای حاصل می شود که قانونگذار ما به عنوان مقنن یک کشور اسلامی و متکی بر فقه شیعه طرق اجرای مطرح شده در اسلام را نادیده گرفته است. شرایط حاکم در جوامع فعلی و قوانین و مقررات بین المللی، گسترش رسانه ها و سایر عوامل دیگر سبب شده که اجرای برخی از مجازات ها به شیوه های منصوص شرعی موجب وهن اسلام و واکنش سریع افکار عمومی و نهادهای بین المللی بشود. علاوه بر این شیوه های مطرح در فقه طریقیت داشته و هدف اصلی شارع ازهاق نفس می باشد؛ بنابراین می توان به تناسب زمان و رشد فناوری از شیوه ها و ابزار جدید بهره برد و قانونگذار نه تنها متهم به عدم رعایت احکام اسلامی نمی باشد، بلکه مستحق تائید و تحسین می باشد.

سلب حیات- اعدام- حقوق ایران- فقه.