احسان معینی - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
غلامرضا محمودی فر - دکتری مدیریت پروژه، دانشگاه لیمریک، لیمریک، ایرلند
امین ابوعطا - دانش پذیر دوره پست دکتری مدیریت کسب و کار، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
عادل پورقادر چوبر - مدرس گروه مدیریت، دانشگاه سهروردی قزوین، قزوین، ایران

هدف از این مطالعه استفاده از تجربه عرضه است. متخصصان زنجیره ای، برای تعیین سطح فعلی پذیرش تعدادی از فناوریهای اصلی صنعت ۴,۰، درک میکنند که اقدامات مقدماتی توسط شرکتها برای اطمینان از آماده بودن دیجیتالی انجام میشود . برای استفاده از فناوریهای صنعت ۴,۰، اینکه این فناوری ها چگونه و از کجا بر زنجیره تامین تاثیر میگذارند را تشخیص میدهند و اینکه آیا اندازه سازمانی، عاملی در پذیرش فناوری است را بررسی می کنند. این مطالعه تجربی با استفاده از دادههای اولیه از یک مطالعه توصیفی از متخصصان زنجیره تامین که در طیف وسیعی از بخشهای صنعت و مراحل مختلف در زنجیره تامین کار میکنند، استفاده میکند. در حالی که یافته های این تحقیق نشان میدهد که برخی از فناوریهای صنعت ۰،۴ هنوز در مراحل اولیه تصویب هستند، در میان سازمانهای زنجیره تامین، آنها به وضوح نشان میدهند که کدام فناوریها بیشترین تاثیر را دارند، در چه بخشهایی این تاثیر به احتمال زیاد رخ میدهد و انتظار میرود که پیشرفتهای خاصی داشته باشند. مشخص شد که شرکتهای بزرگتر نسبت به شرکتهای کوچکتر از نظر دیجیتالی آماده تر هستند و یکسری شکاف-های قابل توجهی بین تاثیر مورد انتظار و سرمایه گذاری مورد انتظار شناسایی شده است، به این معنی که در حال حاضر هزینه کمی برای فناوریهای خاصی پیش بینی شده است که انتظار می رود تاثیر قابل توجهی داشته باشند.

صنعت ۴,۰، نوآوری در زنجیره تامین، کووید ۱۹، تجزیه و تحلیل داده های بزرگ