المیرا بساق - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، مرکز مشاوره و روان درمانی دانشگاه شیراز
چنگیز رحیمی - دکترای روان شناسی بالینی، رئیس مرکز مشاوره و روان درمانی دانشگاه شیراز
مریم چیت سازی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، مرکز مشاوره و روان درمانی دانشگاه شیراز

بدون شک یکی از مهمترین اتفاقات این روزها، شیوع بیماری کروناست که تاثیر بسیار زیادی بر تمام وجوهزندگی افراد جامعه باقی گذاشته است. در این برهه از زمان تغییراتی در زندگی همه ما ایجاد شده است هدف ازانجام این پژوهش بررسی تغییرات ایجاد شده توسط این همه گیری در سبک زندگی دانشجویان است بدینمنظور پرسشنامه ۷۰ سوالی سبک زندگی لعلی و همکاران(۱۳۹۱) در اختیار ۱۲۰ دانشجوی دانشگاه شیراز (۶۲زن و ۵۸ مرد) قرار گرفت تا به ماده های آن براساس دو زمان قبل و بعد از شیوع کرونا پاسخ دهند همچنین دراین پژوهش از پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵) استفاده گردید. به منظور دستیابی به نتایج ازروش های آماری test-t وابسته، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده گردید. یافته ها حاکی ازآن بود که بین میانگین ابعاد ورزش و تندرستی، سلامت روانشناختی و سلامت اجتماعی از خرده مقیاسه ایسبک زندگی در زمان قبل و بعد کرونا تفاوت معنی داری (P<۰/۰۵) وجود داشت و در هر سه بعد، کاهشمیانگین ها بعد از شیوع بیماری به چشم می خورد. از منظر جنسیت، ابعاد پیشگیری از بیماری ها، سلامت اجتماعیو سلامت محیطی در زنان (P<۰/۰۵) و در مردان بعد ورزش و تندرستی (P<۰/۰۱) تفاوت معنی داری را نشاندادند. به علاوه مشخص گردید که بین ابعاد مختلف سبک زندگی و رضایت از زندگی همبستگی مثبت معنی داری(P<۰/۰۵). وجود دارد براساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون، ابعاد سبک زندگی درمجموع قادر به پیش بینی۴۷ درصد واریانس تغییرات رضایت زندگی در زمان همه گیری کووید- ۱۹ بودند و بعد سلامت معنوی در مقایسهبا سایر ابعاد از توان پیش بینی کنندگی معنی دار بالاتری (P<۰/۰۱) برخوردار بود. به نظر می رسد آموزش مهارتهای لازم با هدف ارتقاء سبک زندگی سالم و کمک رسانی در جهت سازگاری با تغییرات ایجاد شده می تواند دردوران شیوع کرونا و پس از آن برای دانشجویان حایز اهمیت باشد.

سبک زندگی، رضایت از زندگی، کرونا