پریسا جانجانی - مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
خدامراد مومنی - گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران
پریسا نصرتی - گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران

زمینه: شیوع یک بیماری پیش بینی ناپذیر که درمان برای آن وجود ندارد می تواند مخاطرات روانشناختی برای فردبه همراه داشته باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح اضطراب، نا امیدی و میزان استفاده از سبک هایمقابله ای در زمان پاندمی کووید- ۱۹ در غرب ایران انجام شد. روش: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوعتوصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل جمعیت عمومی مردم غرب ایران بود. تعداد ۵۱۷ نفر از افرادی کهبه شبکه های اجتماعی دسترسی داشتند به صورت آنلاین (از ۱۲ اردیبهشت ماه تا ۲۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹)و با روش غیر احتمالی گوله برفی به عنوان نمونه وارد مطالعه شدند و فاکتورهای روانشناختی اضطراب، نا امیدی وسبک های مقابله ای با استفاده از پرسشنامه مورد بررسی و داده ها با نرم افزار spss نسخه ۲۲ تحلیل شدند. ازمیانگین (انحراف معیار)، فراوانی (درصد)، و آزمون های همبستگی و t تست برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از مطالعه نشان داد که بین نا امیدی با میزان استفاده از سبک هایمقابله ای (۰/۰۹-) رابطه منفی وجود دارد اما بین اضطراب و نا امیدی رابطه معناداری بدست نیامد. میانگیناضطراب، نا امیدی و میزان استفاده از سبک های مقابله ای به ترتیب (۸/۲)±۷/۳۶، (۱/۲)±۱۰/۲۲، (۲۳/۰۷)±۹۹۳۱۲به دست آمد و تفاوت معناداری هم بین گروه زنان و مردان به دست نیامد. نتیجه گیری: با توجه به اینکهبیشتر افراد مورد مطالعه در گروه سنی کم خطر و بدون بیماری زمینه ای بودند و همچنین خودشان و هیچ یک ازنزدیکان آنها به این بیماری مبتلا نشدند، سطح اضطراب خفیف، سطح نا امیدی متوسط و میزان استفاده ازسبک های مقابله ای پایینی را گزارش کردند. با توجه به اینکه اطلاعات بدست آمده از اینگونه مطالعات می تواند درکنترل پیامدهای روانشناختی در شرایط بحرانی کمک کننده باشد، نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه وشناخت گروه های پر خطر و آسیب پذیر می تواند در زمینه مدیریت پیامدهای روانشناختی آن موثر باشد.

اضطراب، نا امیدی، سبک های مقابله ای، کووید- ۱۹