یعقوب درلیک - گروه مهندسی شیمی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی ، شیراز، ایران
محمدحسین جاذبی زاده - گروه مهندسی شیمی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی ، شیراز، ایران

گازهای طبیعی جهت حذف دی اکسید کربن ، می بایست تصفیه گردند تکنولوژی مرسوم جهت شیرین سازی گاز، جذب آمین می باشد، پیچیدگی عملیات این واحدها که معمولا نیاز به نظارت دائم دارند و هزینه های نگهداری بسیار بالا می باشد. جداسازی گازی، توسط تکنولوژی غشایی به عنوان یکی از کاربردهای مهم صنعتی به شمار می آید. به طور کلی غشاء مانعی است که دو فاز را جدا نموده و انتقال انواع اجزای شیمیایی را به نحو خاصی کنترل مینماید. فازها از مخلوطی از اجزا تشکیل شده اند که یکی از اجزای موجود در مخلوط بیش از سایرین انتقال می یابد. به عبارت دیگر غشاء نسبت به یکی از اجزا انتخاب گر و گزینش پذیر است. همچنین نازک بودن و بالا بودن شار و بازده بسته بندی غشاها نیز هزینه کل فرآیند را کاهش خواهند داد. در این پروژه به منظور حذف دی اکسید کربن از جریانات گازی متان از فناوری غشایی استفاده میشود. در اینجا غشاء ترکیبی پلی سولفون و پلی دی متیل سیلوکسان ، که به عنوان ماده پوشش دهنده سطح غشاء استفاده می شود جهت بررسی تراوایی گازهای دی اکسید کربن و متان استفاده شد و از حلال دی متیل استامید DMS و تاثیر اتانول ناحلال در ساختار غشا مورد بررسی قرار گرفت. پس از ساخت غشای پلیمری با درصد وزنی های متفاوت اتانول، تراوش پذیری آن برای گاز های دی اکسید کربن و متان به صورت جداگانه در دما و فشار های مختلف مطالعه شد. بر طبق نتایج بدست آمده بهترین میزان گزینش پذیری دی اکسیدکربن نسبت به متان ۷۱/۱۸ که در شرائط دمای ۳۵ سانتیگراد، فشار ۴ بار و درصد وزنی اتانول برابر با ۱۴/۴ حاصل شد.

غشای ترکیبی، پلی سلفون، سیلیکون، مورفولوژی و دی متیل استامید