خسرو دیدار - رئیس بانک سپه کهگیلویه (دهدشت)

سود به عنوان یکی از مهمترین شاخص های حسابداری، همواره برای اهداف متعددی همچون ارزیابی سهام و عملکرد مدیریت شرکتها و همچنین به منظور بهبود تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری، کانون توجه سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان بوده است. به دنبال بحرانهای مالی پی درپی و ورشکستگی شرکتهای عظیم دنیا در سالهای اخیر، توجه پژوهشگران و تحلیلگران مالی از تاکید صرف بر رقم سود، به سمت کیفیت سود سوق پیدا کرده است. معیارهای متفاوتی برای کیفیت سود وجود دارد که هرکدام از محققین به بررسی تعداد معدودی از آنها اکتفا نموده و از مدلهای مختلفی برای اندازه گیری آنها استفاده کرده اند، اما به اتفاق نظری درباره روشهای اندازه گیری کیفیت سود دست نیافته اند. نتایج نشان میدهد اگرچه مفهوم کیفیت سود واضح به نظر می آید، اما اندازه گیری آن در عمل مشکل است. گزارشگری سودهای کم کیفیت و سودهایی که منعکس کننده عملکرد واقع ی شرکت نیست، تخصیص نامناسب منابع را به دنبال داشته و باعث کاهش رشد اقتصادی می شود. از سوی دیگر، این سودها کارایی لازم را نداشته و منابع را از پروژه های دارای بازده واقعی به سمت پروژه هایی سوق م ی دهند که واهی بوده و بازده ساختگی و غیرواقعی دارند. در این پژوهش به معرفی مهمترین عوامل تعیین کننده کیفیت سود و اجزای آنها شامل خصوصیات شرکت، رویه های گزارشگری مالی، مکانیسم های راهبری شرکتی، حسابرسان، محرک های بازار سرمایه، خصوصیات مدیریت و عوامل خارجی پرداخته شده است.

کیفیت سود، متغیر وابسته، عوامل تعیین کننده، جزء تعهدی سود و جزء جریان نقدی سود.