روژینا احمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
محمد آرمند - دانشیار گروه برنامه ریزی درسی، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی(سمت)، تهران، ایران
مسعود نجاری - دکترای روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، جهاد دانشگاهی، استان کردستان، سقز، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه ی آموزشی سازگاری اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، هویت تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دختر انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بوکان در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند که از طریق روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب گردید و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری، هویت تحصیلی ودراف و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال بودند. دانش آموزان گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای و به مدت ۵ هفته متوالی (هر هفته ۲ جلسه) تحت آموزش برنامه سازگاری اجتماعی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر برنامه ی آموزش سازگاری اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی ، هویت تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دختر معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت آموزش برنامه سازگاری اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، هویت تحصیلی و انعطاف پذیری شناختی دا نش آموزان دختر اثربخش بود و پیشنهاد می شود که برنامه ی مذکور در مدارس برای افزایش متغیرهای درگیر و مرتبط با مدرسه اجرا شود.

سرزندگی تحصیلی, هویت مدرسه, انعطاف پذیری شناختی, دانش آموزان دختر