زهرا نوروزی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
رسول روشن چسلی - استاد روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
حجت اله فراهانی - استادیار روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

هدف: استفاده آسیب زای مادران از اینترنت با اخلال در تعامل مادر-کودک و مشکلات رفتاری کودک همراه است. این مطالعه با هدف بررسی مدل ساختاری استفاده آسیب زای مادران از اینترنت و مشکلات رفتاری کودکان با میانجی گری تعامل مادر-کودک انجام شد. روش: جامعه آماری این پژوهش تمام مادران شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود. نمونه ای از ۳۲۲ مادر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد استفاده آسیب زا از اینترنت کاپلان (۲۰۱۰)، پرسشنامه توانایی ها و مشکلات رفتاری کودک گودمن (۱۹۹۷) و پرسشنامه تعامل والد-کودک پیانتا (۱۹۹۲) بود. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۶ و AMOS-۲۴ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که استفاده آسیب زای مادران از اینترنت با تعامل مادر-کودک رابطه منفی و معنادار و با مشکلات رفتاری کودک رابطه مثبت و معنادار دارد. یافته های برآمده از معادلات ساختاری نشان داد که شاخص­های نیکویی مدل در محدوده مطلوب قرار دارند و نقش میانجی متغیر تعامل مادر-کودک در رابطه بین استفاده آسیب زای مادران از اینترنت با مشکلات رفتاری کودک تایید شد. نتیجه گیری: براساس این نتایج، به والدین و روان درمانگران پیشنهاد می شود که با مدیریت استفاده والدین از اینترنت در هنگام تعاملات مادر-کودک و تقویت این تعامل، مشکلات رفتاری در کودکان را بهبود بخشند. بدین سان می توان در گستره روابط خانوادگی، تربیتی و درمانی به متغیر های یاد شده، توجه نمود.

استفاده آسیب زا از اینترنت, تعامل مادر-کودک, مشکلات رفتاری کودک, مدل سازی معادلات ساختاری