حامد صنایعی کیا

در فرهنگ ایرانی، فعالیت اقتصادی زنان ضروری دانسته نمی شود، زیرا مرد نان آور خانواده به شمار می آید . از طرف دیگر توانایی های زنان به فعالیتهای خانگی محدود نمیشود و این قابلیت را دارند که در عرصه ی اجتماع نیز به فعالیت بپردازند و اشتغال برای آنان صرف نظر از استقلال مالی، دارایاهمیت اجتماعی و روانشناختی است به علاوه دستیابی به توسعه ی پایدار مستلزم مشارکت همه ی آحاد مردم است. از این رو در پژوهش حاضر بر آنشدیم که با بهره گیری از تجربه و تخصص زنان شاغل در شهر همدان ، موانع و مشکلات ارتقاء شغلی زنان را شناسایی و راهکار مناسب برای این مشکلمعرفی کنیم . هدف کلی این پژوهش بررسی موانع موجود بر سر راه کسب پست مدیریت در سطح میانی برای زنان ساکن در شهر همدان است. روشتحقیق در پژوهش حاضر، با توجه به موضوع و متغیرهای مورد مطالعه این تحقیق، از لحاظ هدف، کاربردی است؛ جامعه آماری در این تحقیق عبارتنداز. کلیه زنان شاغل ساکن در شهر همدان است. شیوه نمونه گیری در این تحقیق به صورت تصادفی ساده و روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامهمی باشد . با توجه به یافته های تحقیق و با نگریستن بر موانع پذیرش زنان در سطوح مدیریت به این نتیجه می رسیم که در میان زنان شاغل ساکن درشهر همدان از بین موانع سازمانی، خانوادگی و فرهنگی – اجتماعی بیشترین مانع، مانع خانوادگی است که از صعود زنان به سطوح مدیریت جلوگیری می کند.

پست مدیریتی ، عوامل فرهنگی – اجتماعی ، عوامل سازمانی ، عوامل خانوادگی