پدید آمدن ویروس کرونا (COVID-۱۹) و گسترس جهانی آن، موجب شده است تا ترس، اضطراب ونگرانی های افراد بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. این اضطراب ها مخرب بوده و می تواند منجر به ناهنجارهای روحی و استرس فراوان در بین افراد گردد. به طور طبیعی استرس مانعی بر تمرکز، حل مسئله و تصمیم گیری است. رویارویی و ایستادگی در برابر استرس های موجود، می تواند جامعه را درمقابل این ویروس مقاوم و پایدار نماید. برای کاهش استرس و مدیریت آن اقدامات و روش های مختلفی وجود دارد که با بکارگیری این روشها استرس و ترس های ناشی از این ویروس را می توان کاهش داد. دراین شرایط نقش مدیران در سازمان بسیار قابل اهمیت می باشد تا بتوانند در زمان بحران ها این چالشها را با آموزش های مختلف مدیریت نمایند. مسئله اصلی این می باشد که در گذشته، نگاه سازمان ها بیشتر به سرمایه های مالی تمرکز داشته و آن را عامل موفقیت می دانسته اند ولی در سالهای اخیر توجه پژوهشگران سازمانی به صفات مثبت در افراد و اهمیت محیط های مثبت معطوف شده است. بنابراین تنها داشتن امکانات و تکنولوژی های پیشرفته، مهارت و تجربه نمی تواند موفقیت یک سازمان را تضمین نماید. در این پژوهش تلاش شده تا با بررسی به ادبیات صورت گرفته در تحقیقات پیشین، به مروری بر نقش روانشناسی مثبت گرا جهت مدیریت استرس و افزایش تاب آوری سازمانها در شرایط بحران ویروس کرونا پرداخته شود. نگاه این پژوهش، نگاهی از چند علم مختلف شامل روان شناسی، مدیریتی وپزشکی می باشد با این هدف که بتوان راهکارها را شناسایی و برای انجام آن اقدام نمود. در پایان راه هایی برای کاهش و مدیریت استرس در شرایط بحران پیشنهاد گردیده، که هر کدام می تواند در دو بعد سازمانی و شخصی مورد استفاده باشد.