بهرام شاکری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سید محمد علی بوترابی - استاد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران

 فرایند آستمپرینگ منجر به ایجاد ریزساختار بینایتی در چدن می شود، ریزساختار این چدن های با تغییر ترکیب شیمیایی، دما و زمان عملیات حرارتی به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. در تحقیق پیش رو ، تاثیر جایگزینی ۳/۴ درصد وزنی آلومینیم به جای سیلیسیم در سینتیک استحاله بینایتی و همچنین تاثیر عملیات حرارتی آستمپرینگ بر خواص فیزیکی این چدن بررسی شده است. ابتدا نمونه ها در ابعاد یکسان آماده شده و سپس به مدت ۲ ساعت در دمای ۹۰۰ درجه سانتی گراد آستنیته شدند، سپس در چهار دمای (بینایت بالایی)  ۳۷۵، ۴۰۰، ۴۲۵ و ۴۵۰ درجه سانتی گراد به مدت زمان های ۱ تا ۵۱۲ دقیقه آستمپر شدند. بررسی های ریزساختاری به وسیله میکروسکوپ نوری، الکترونی انجام و مشخص شد که با افزایش دمای آستمپر، ضخامت صفحات فریت بینایتی  از ۳۱/۰ میکرومتر در دمای ℃۳۷۵ به ۶۳/۰ میکرومتر در دمای ۴۵۰ درجه سانتی گراد رسیده است و ریزساختار درشت تر شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که استحاله آستمپر در چدن نشکن آلومینیمی باعث ایجاد ساختار بینایتی خواهد شد همچنین سرعت مرحله اول آستمپرینگ و تشکیل بینایت با سرعت بالاتری صورت می گیرد و سرعت مراحل دیگر مشابه چدن های آستمپر دیگر است.

چدن نشکن آلومینیمی, آستنیت باقیمانده, فریت بینایتی, پنجره فرآیند