سهراب رحمانی - دانشجوی دکتری،گروه کارآفرینی، واحد قزوین، دانشگاه آزاداسلامی، قزوین، ایران
حسن اسماعیل پور - استادیار،گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران(عهده دارمکاتبات)
عبدالله نعامی - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحدتهران جنوب، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران

کشمش به عنوان یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی تولیدی و منبع مهم ارزآور برای کشوروهمچنین یک محصول باارزش اقتصادی در ایران بشمار می رود. هدف از انجام این پژوهش، تعیین راهبردی های صادراتی مدیریت تولید، فرآوری و بازاریابی خوشه های صادراتی خشکبار با تاکید بر محصول کشمش می باشد. لذا دراین مطالعه به منظور شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای بازار کشمش در بخش تولید و فرآوری در قالب آمیخته بازاریابی، از رویکرد تحلیل عوامل استراتژیک استفاده شده است. داده های موردنیاز از راه مصاحبه حضوری با ۱۰ نفر از خبرگان وزارت بازرگانی ، اتاق های بازرگانی و وزارت جهاد کشاورزی و صادرکنندگان کشمش به عنوان روش اصلی گردآوری داده ها مورداستفاده قرار گرفت و تکمیل پرسشنامه تخصصی و گردآوری آن با مدیران و کارشناسان شرکت های تولیدکننده و صادرکننده کشمش در شهرهای قزوین و تهران انجام گردید. نتایج ماتریس عوامل داخلی نشان دادند که آمیخته فرآوری، محصول، شواهد فیزیکی و موقعیت، غلبه نقاط قوت بر ضعف رانشان میدهد و نتایج ماتریس عوامل خارجی نیز وضعیت غلبه نقاط فرصت بر تهدید را نشان میدهد. نتایج به دست آمده از ماتریس تحلیل وضعیت نشانگر تنوع و رقابتی بودن راهبردهای آمیخته های بازاریابی است. بدین ترتیب، ارتقای کیفیت تولید محصولات مشتقه، استفاده دورهای از اراضی کاشت انگور و فرآوری کشمش جهت حفظ و بهبود خاک، تاکید بر بهره وری مزارع و گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی در مناطق عمده کشت انگور پیشنهاد می شود...

خوشه های صادراتی, آمیخته بازاریابی, کشمش, صادرات خشکبار, تحلیل عوامل استراتژیک