یکی از راه های موثر نشر معارف، فرهنگ و اخلاق والای انسانی در میان مردم، دعا و متون دعایی است. یکی از مهمترین میراث دعایی و متون مناجاتی ما، مناجات خمس عشر امام سجاد (علیه السلام) است. امام سجاد (علیه السلام) با توجه به شرایط خاص زمانی که در آن قرار داشتند بسیاری از آموزه ها و معارف اسلام را در قالب دعا به جامعه آموزش دادند که هرکدام از این ادعیه میتواند از زوایای مختلف معرفتی مورد دقت و بررسی قرار گرفته و معارف آن استخراج شود که در این نوشتار به شرح این نمادهای اخلاقی در دو بعد فردی و اجتماعی با ذکر شواهد قرآنی آنها خواهند پرداخت. هدف اصلی در تحقیق حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه، استخراج نمادهای اخلاقی است که در مناجات خمس عشر امام سجاد (علیه السلام) به آن اشاره شده، می باشد. از یافته های این تحقیق این است که ادعیه تجلی یافته درمناجات خمس عشر الگویی است جهت ارتباط با خداوند متعال در نوع در خواست هایمان و بیانگر این نکته است که مناجات های خمسه عشره دارای معنای قرآنی است که نحوه ارتباط با معبود و داشتن اخلاقی پسندیده را به شکل صحیح نمایان می سازد که زمینه ساز سعادت فرد می باشد.